حمایت های قانون اساسی، و همچنین قانون اصلاح وثیقه (یک قانون فدرال)، به متهم این حق را می دهد که وقتی مبلغ تعیین شده اولیه توسط دادگاه برای پرداخت بسیار زیاد است، درخواست وثیقه کمتری داشته باشد. متهم می تواند تقاضای رسیدگی برای کاهش وثیقه کند.
در جلسه، متهم می تواند استدلال کند که وثیقه اولیه تعیین شده توسط دادگاه به قدری زیاد است که عملاً نفی وثیقه و به منزله بازداشت موقت در زندان است، حتی اگر متهم خطر فرار یا تهدیدی برای عموم نباشد. . (18 USC § 3142 (c) (2).) اگرچه دادگاه باید این استدلال را در نظر بگیرد، اما لازم نیست وثیقه در سطحی تعیین شود که متهم بتواند به راحتی بپردازد. دادگاهها میتوانند وثیقه را به اندازهای بالا تعیین کنند که «متهم را وادار کند تا برای جمعآوری وجوه بدون نقض قانون اساسی یا قانون اصلاح وثیقه تلاش زیادی کند». (U.S. v. Szot, 768 F.2d 159 (7thCir., 1985).) تا زمانی که انگیزه واقعی دادگاه فقط مجبور کردن متهم به پوسیدگی در زندان در انتظار محاکمه نباشد، دادگاه می تواند وثیقه را در هر سطحی که می تواند تعیین کند. توجیه.
هنگامی که متهم از طریق تقاضای تخفیف وثیقه یا در غیر این صورت به دادگاه اطلاع دهد که توانایی پرداخت وثیقه را ندارد، دادگاه باید دلیل یا دلایلی را مشخص کند که مبلغ تعیین شده شرط آزادی از زندان است. (U.S. v. Montececon-Zayas, 949 F.2d 548 (1st Cir. 1991).) دادگاه باید دلیل خود را به صورت کتبی بیان کند. (Fed. Rule of App. Proced. 9.)
همانطور که متهم حق دارد وثیقه کمتری درخواست کند، دادستان میتواند بر اساس خطر فرار متهم از حوزه قضایی یا آسیب رساندن به قربانی یا سایر افراد جامعه، از دادگاه درخواست کند که سطح بالاتری از وثیقه تعیین کند. . (18 USC § 3142 (f).) و دادگاه ممکن است جلسه ای را برای تحقیق در مورد منبع وجوه وثیقه ای که مشکوک به غیرقانونی بودن آن است برگزار کند (برای مثال، عواید حاصل از فروش مواد مخدر). قرار وثیقه تنها یکی از شروطی است که دادگاه ممکن است برای آزادی متهم از زندان در انتظار محاکمه قرار دهد. سایر شرایط شامل محدودیت های مسافرتی، واگذاری گذرنامه، آزمایش مواد مخدر، دستگاه های نظارت الکترونیکی (دستبند مچ پا)، حبس خانگی، نظارت و گزارش در حین آزادی و غیره است.